De Upanishaden zijn een verzameling van religieuze teksten uit het hindoeïsme. Ze stammen uit de 8e tot de 6e eeuw voor Christus en worden gezien als de belangrijkste bron van de hindoe-filosofie. De Upanishaden bevatten de essentie van de hindoe-filosofie, waaronder de leer van de atman (ziel) en Brahman (het absolute). Ze bevatten ook de leer van karma (de wet van oorzaak en gevolg) en moksha (verlossing). De Upanishaden zijn een belangrijke bron van kennis voor veel hindoe-filosofen.