Isostasie is een term uit de aardwetenschappen die verwijst naar het evenwicht tussen de aardkorst en de aardmantel. Het is een proces waarbij de aardkorst en de aardmantel in evenwicht zijn, waardoor er geen veranderingen in de aardoppervlakte optreden. Isostasie wordt vaak gebruikt om te verklaren waarom bepaalde gebieden op de aarde een constante hoogte hebben.