Consignatiebasis is een term die wordt gebruikt in de Nederlandse wetgeving om te verwijzen naar een overeenkomst tussen twee partijen waarbij de eerste partij (de consignatiehouder) een goed of een dienst aan de tweede partij (de consignatieontvanger) levert en de tweede partij de goederen of diensten pas betaalt nadat ze zijn verkocht. De consignatiehouder heeft het recht om de goederen of diensten terug te vorderen als de consignatieontvanger ze niet betaalt.